de laatste keer

om verder te bouwen op het stukje over rouw en overleiden wil ik het nu eens hebben over iets totaal anders! het huwelijk .

mijn resente geschiedenis

iets meer als een maand geleden is mijn vader getrouwd, net op het einde van de eerste corona golf. het was een leuk feest, ookal konden we niet dansen of feest vieren zoals we anders zouden doen, toch heb ik ervan genoten om opnieuw iets positief in mijn leven te hebben na maanden "opgesloten" in huis.

hij is hertrouwd, en gelukkig! maar zoals je op de foto kunt zien is het niet direct een trouw in de kerk met een black en white pak en een lang wit kleed. zoals een eerste trouw meestal is ! je kon een lange tijd ook niet scheiden of hertrouwen, ik ben persoonlijk heel blij dat dit nu wel gelukt is ! 

huwelijks kledij in het verleden

in de meeste culturen zijn er meer voorschriften en regels rondom de trouwkleding van vrouwen dan die van mannen. Ook is de kleding van de bruid vaak complexer en rijker versierd dan die van de bruidegom. Dit heeft te maken met het feit dat het huwelijk traditioneel voor vrouwen een grotere verandering in de maatschappelijke rol en positie betekende dan voor mannen. de sociale druk op bruiden om zich gepast te kleden was en is doorgaans groot !

in westerse traditie wordt de witte bruidskledij geassocieerd met maagdelijkheid. vrouwen blijven in allerlei culturen ook langer de traditionele trouwkleding dragen dan mannen. maar ook mannen hebben bij het huwelijk te maken met hun genderrol.

trouwkleding van vrouwen

1830

wit was in de hogere klassen altijd al een veelvoorkomende kleur voor bruidsjurken, maar ook zilver en blauw waren populair. Eind 18e eeuw werd wit de meest voorkomende kleur, andere kleuren en stoffen met bedrukte, ingeweven of geborduurde patronen bleven echter ook populair. wit werd geassocieerd met onschuld, zuiverheid en maagdelijkheid. omdat wit veel gewassen moet worden is het ook een statussymbool omdat het wassen van kleding tijd en geld koste. rijkere vrouwen droegen bruidsjurken  van witte zijde en later werd ook mousseline gebruikt. Minder welgestelde vrouwen bleven gekleurde bruidsjurken dragen, van minder kostbare en kwetsbare stoffen als wol en katoen.

De bruiloft van de Britse koningin Victoria in 1840 had veel invloed op de ontwikkeling van bruidsmode. zij koos bewust voor een eenvoudige witte bruidsjurk in plaats van een indrukwekkende luxe jurk. omdat ze naast de jurk ook een sluier droeg, werd ook dit een standaard accosoire voor bruiden. de kleur wit en de sluier waren alleen gepast als vrouwen voor de eerste keer trouwde, bij een tweedehuwelijk droeg men een blauwe jurk. in sommige strenge protestante gemeenschappen bleef de gewoonte om in het zwart te trouwen.

1950

in de loop van de 19de eeuw werd de sluier steeds belangrijker als onderdeel van de kleding. bruiden die zich geen witte jurk konden veroorloven droegen een witte sluier bij hun donkere jurk. duurdere jurken hadden altijd een sleep behalve toen de hoepelrok de mode was.

een lange tijd was het de bedoeling dat bruidsjurken ook na het huwelijk nog gedragen zouden worden. soms was de jurk zo ontworpen dat de sleep en de mouwen makkelijk verwijderd kon worden zo was de jurk vrij simpen in een baljurk te veranderen.

tot aan de eerste wereldoorlog was de bruidsmode een variant van de kleding die men overdag bij formele gelegenheden droeg. daarom hadden de bruidsjurken lange mouwen en waren ze hooggesloten. aangezien dit ook gepast was in de kerk.

pas na de tweede wereld oorlog ontstond er een confectie voor bruidskleding, daarvoor werd de jurk op maat gemaakt door bijvoorbeeld een kleermaker. de bruidsjurk werd nu meer en meer een kledingstuk dat maar 1 keer zou gedragen worden en daardoor werden de modellen extravaganter.

 de kledij van de bruidegom

het trouwkostuum van jacobus II 1673

tot in de 19de eeuw was het zo dat de bruidegom een luxe versie droeg van wat de herenmode in die tijd was. er was wel veel aandacht voor bijzondere accosoires, zoals handschoenen, kousen, een kraag en de vest. in de 18e eeuw ontstond er een voorkeur voor lichtblauw als de kleur voor de bruidegom met zilveren en witte accenten. 

in de 19e eeuw werd het in hogere kringen gangbaar dat de bruidegom zwart of grijs jacquet of rokkostuum droeg, zijn uniform als hij een millitaire rang had of zijn beste pak die hij in zijn kast had hangen.

1925

het werd lange tijd zelf overdreven gevonden als de bruidegom speciaal voor de bruiloft een nieuw pak kocht. het jacket wordt ook in de 21ste eeuw nog gedragen maar sinds de tweedewereldoorlog trouwen de meeste bruidegommen in een donker kostuum, waarbij vest, das en pochet voor kleurijke accenten zorgde. net als bij de kleding van de bruiden is de individuele keuzevrijheid voor de bruidengom de afgelopen decennia sterk toegenomen.

ik ben vooral heel blij dat we op de dag van vandaag veel meer keuze vrijheid hebben in welke kleren we dragen maar 1 ding blijft doorheen de geschiedenis hetzelfde ! een vrouw wilt er altijd goed uitzien op haar trouwdag !