mijn corona dagboek: net als de oorlog ?
De vergelijking
Heel dit gebeuren wordt vaak vergeleken met de oorlog, er wordt dan gezegd dat het hetzelfde is maar anders.
Toch vindt ik van niet, je kunt dit totaal niet vergelijken. We leven in een totaal andere periode. Toen hadden ze geen webcam om hun familie in een woonzorgcentrum te bellen, toen konden ze niet via sociale media hun vrienden bereiken.
Wij kunnen buiten komen en op afstand eens zwaaien naar kennissen.
Feestdagen
toen annefrank ondergedoken zat in het achterhuis kon dat niet, als ze geluk hadden konden ze op zondag heel stil wel wat bewegen in het achterhuis. aangezien niemand in de fabriek aan het werken was. of met de feestdagen een feestje geven met zelfgemaakte cadeaus. Heel stil zodat de buren hen niet konden horen. als ze op zolder was kon ze buiten zien hoe haar vrienden van op school werden gedeporteerd. bij elk geluid die ze hoorden waren ze bang dat iemand hen verklikt had. ze kon ook enkel buiten kijken maar ze mocht de gordijnen niet bewegen want niemand mocht hen zien.
Wij kunnen online winkelen waardoor wij op moederdag/ pasen nog steeds feest konden vieren op een redelijk normale manier. enkel in kleinere kring (lees enkel met de mensen die in jou bubbel zaten)
Begrafenissen
als wij iemand verloren zijn al dan niet aan het virus kunnen we nog steeds onze familieleden een waardig afscheid geven. al was het inderdaad ook in kleine kring. maar ik persoonlijk was zeer blij dat ik afscheid kon nemen van mijn opa enkel met familie. zonder mensen die hem amper kenden maar toch deden alsof...
Toen konden ze geen mooie begrafenis houden voor mensen die ze verloren waren in de oorlog, veel van hen werden niet eens terug gevonden.
Vrije tijd
wij hebben boeken en kunnen vrij kiezen wat te lezen ! we konden niet naar de bib gaan, maar op veel plaatsen werden er oplossingen gezocht.
In de periode van WO2 zijn veel boeken verbrand omdat ze niet naar de zin waren van hitler.
ja wij kunnen niet gaan sporten in de fitness, of niet naar de jeugdbeweging. maar we hebben nog altijd de vrije keuze om te doen wat we willen! wij kunnen in de tuin sporten, fietsen,...
jeugdbewegingen proberen online oplossingen te vinden,...
winkels
Wij kunnen naar de winkel gaan en eten kopen gelijk wat er is genoeg voor iedereen. we moeten er enkel op letten dat we niet hamsteren zodat er genoeg WC papier overblijft in de winkels.
Als anne frank en haar familie eten wouden moesten ze hopen op restjes van de mensen die in het
huis
woonden. hopen dat ze genoeg eten kregen met bonnen die er waren. Zij konden geen BBQ doen in beperkte kring... want er was geen tot weinig vlees voor handen net als vers fruit en groenten die waren er ook amper...
de problemen die wij ondervinden zijn vooral "first world problems" als je het mij vraagt !
mijn insperatie voor deze blog post was het lezen van volgend artikel:
https://www.gelderlander.nl/nijmegen/coronacrisis-vergelijkbaar-met-de-tweede-wereldoorlog-het-kan-ons-blijvend-veranderen~a027d428/?referrer=https://www.google.com/
Heel dit gebeuren wordt vaak vergeleken met de oorlog, er wordt dan gezegd dat het hetzelfde is maar anders.
Toch vindt ik van niet, je kunt dit totaal niet vergelijken. We leven in een totaal andere periode. Toen hadden ze geen webcam om hun familie in een woonzorgcentrum te bellen, toen konden ze niet via sociale media hun vrienden bereiken.
Wij kunnen buiten komen en op afstand eens zwaaien naar kennissen.
Feestdagen
toen annefrank ondergedoken zat in het achterhuis kon dat niet, als ze geluk hadden konden ze op zondag heel stil wel wat bewegen in het achterhuis. aangezien niemand in de fabriek aan het werken was. of met de feestdagen een feestje geven met zelfgemaakte cadeaus. Heel stil zodat de buren hen niet konden horen. als ze op zolder was kon ze buiten zien hoe haar vrienden van op school werden gedeporteerd. bij elk geluid die ze hoorden waren ze bang dat iemand hen verklikt had. ze kon ook enkel buiten kijken maar ze mocht de gordijnen niet bewegen want niemand mocht hen zien.
Wij kunnen online winkelen waardoor wij op moederdag/ pasen nog steeds feest konden vieren op een redelijk normale manier. enkel in kleinere kring (lees enkel met de mensen die in jou bubbel zaten)
Begrafenissen
als wij iemand verloren zijn al dan niet aan het virus kunnen we nog steeds onze familieleden een waardig afscheid geven. al was het inderdaad ook in kleine kring. maar ik persoonlijk was zeer blij dat ik afscheid kon nemen van mijn opa enkel met familie. zonder mensen die hem amper kenden maar toch deden alsof...
Toen konden ze geen mooie begrafenis houden voor mensen die ze verloren waren in de oorlog, veel van hen werden niet eens terug gevonden.
Vrije tijd
wij hebben boeken en kunnen vrij kiezen wat te lezen ! we konden niet naar de bib gaan, maar op veel plaatsen werden er oplossingen gezocht.
In de periode van WO2 zijn veel boeken verbrand omdat ze niet naar de zin waren van hitler.
ja wij kunnen niet gaan sporten in de fitness, of niet naar de jeugdbeweging. maar we hebben nog altijd de vrije keuze om te doen wat we willen! wij kunnen in de tuin sporten, fietsen,...
jeugdbewegingen proberen online oplossingen te vinden,...
winkels
Wij kunnen naar de winkel gaan en eten kopen gelijk wat er is genoeg voor iedereen. we moeten er enkel op letten dat we niet hamsteren zodat er genoeg WC papier overblijft in de winkels.
 |
| distributie bonnen |
huis
woonden. hopen dat ze genoeg eten kregen met bonnen die er waren. Zij konden geen BBQ doen in beperkte kring... want er was geen tot weinig vlees voor handen net als vers fruit en groenten die waren er ook amper...
de problemen die wij ondervinden zijn vooral "first world problems" als je het mij vraagt !
mijn insperatie voor deze blog post was het lezen van volgend artikel:
https://www.gelderlander.nl/nijmegen/coronacrisis-vergelijkbaar-met-de-tweede-wereldoorlog-het-kan-ons-blijvend-veranderen~a027d428/?referrer=https://www.google.com/
Het is inderdaad helemaal niet zoals vroeger. Eigenlijk hebben we geen reden om te klagen als we samen met ons gezin kunnen genieten thuis.....
BeantwoordenVerwijderenDag Femke,
BeantwoordenVerwijderenWij hebben inderdaad niet veel te klagen, maar misschien is het verschil met mensen die instellingen, wzc's, geplaatste kinderen, ernstig zieke mensen, risicogevallen... minder klein. Zij werden naar mijn mening ook 'opgesloten', dit wel voor hun eigen best. Ikzelf werk in een woon- en zorgcentrum en hoor vaak van de bewoners dat ze het er moeilijk mee hebben, zeker de zon- en feestdagen.
Veel succes met je examens!
Groetjes Lauren.